Kategoria: Monety złote

Zakaz wywozu zagranicę złota i srebra. | cześć 1 

ROZPORZĄDZENIE PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 27 sierpnia 1924 r. o zakazie wywozu zagranicą złota i srebra. | [ Czy Oraz  Ponieważ. Dlatego. Już. Od razu. Kup.Iż. Teraz. 

Na mocy art. 1 ust. E p. 7 ustawy z dnia 31 lipca 1924 r. o naprawie Skarbu Państwa i poprawie gospodarstwa, społecznego. ZAKAZ wywozu złota  (Dz. U. R. P. № 71, poz. 687) oraz zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z dnia 26 sierpnia 1924 r., zarządzam co następuje:

§  1.
Wywóz zagranicę złota i srebra we wszelkiej postaci, jako to: 'w monetach, sztabach i wyrobach oraz w stanie nieprzerobionym, bez wzglądu na to, czy kruszce te są w stanie czystym, czy też w postaci wszelkiego rodzaju stopów,-jest zakazany z niżej wyszczególnionemi wyjątkami.

§  2.
Dozwolony jest wywóz monet srebrnych do wysokości kwoty, przedstawiającej nominalnie (według równi monetarnej) równowartość 100 złotych na jedną osobą jednorazowo.

§  3.
Osoby, przekraczające granice Rzeczypospolitej Polskiej, mają prawo wywieźć ze sobą wyroby ze złota i srebra do własnego swego użytku. Rodzaj i ilość (ewentualnie maksymalną wagę) dozwolonych w myśl niniejszego paragrafu do wywozu wyrobów określi rozporządzenie Ministra Skarbu.

§  4.
Minister Skarbu może zwalniać do wywozu zagranice, generalnie poszczególne kategorje wyrobów ze złota i srebra w drodze, rozporządzenia oraz sam lub przez wyznaczone władze udzielać zezwoleń na wywóz zagranicą poszczególnych przedmiotów, których wywóz zakazuje § 1 niniejszego rozporządzenia.

§  5.
Dozwolony jest wywóz wwiezionego do kraju z zagranicy złota i srebra we wszelkiej postaci, a w szczególności wyrobów oraz monet z tychże kruszców, na warunkach, które ustali rozporządzenie Ministra Skarbu.

Zakaz wywozu zlota | cześć 2 ustawy 1924 roku

§  6.
Winni przekroczenia postanowień niniejszego rozporządzenia oraz przepisów wydanych na jego podstawi;: bez wzglądu na to, czyją własność stanowią wywożone przedmioty, ulegają:
a)
na obszarze b. dzielnicy rosyjskiej, pruskiej oraz górnośląskiej części Województwa Śląskiego-karze więzienia do dwóch lat i grzywny do wysokości trzykrotnej wartości przedmiotu wywożonego lub jednej z tych kar. Z karą powyższą może być połączona konfiskata przedmiotu wywożonego;
b)
na obszarze b. dzielnicy austrjackiej za występek- karze aresztu ścisłego do dwóch lat i grzywny do wysokości trzykrotnej wartości wywożonego przedmiotu lub jednej z tych kar. Z karą powyższą może być połączona konfiskata przedmiotu wywożonego.
§  7.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Ministrowi Skarbu, zaś co do § 6 Ministrowi Sprawiedliwości.

§  8.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życia w 4 tygodnie po ogłoszeniu na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Z dniem tym traci moc obowiązującą ustawa z dnia 15 lipca 1920 r. o zakazie wywozu zagranicę kruszców szlachetnych (Dz. U. R. P. № 62, poz. 404) jak również wszystkie w tej mierze ustawy i rozporządzenia dotychczas obowiązujące na obszarze górnośląskiej części Województwa Śląskiego a sprzeczne z rozporządzeniem niniejszem.